OBMAWIAMY Każdy, kto przystępuje do realizacji swojego krawieckiego projektu, napotyka na wiele dylematów. Dotyczą one wyboru odpowiedniego rodzaju materiału, koloru tkaniny oraz jej proporcji. Należy również pamiętać, że poszczególne włókna mają zupełnie odmienne właściwości. To niezwykle istotne z punktu widzenia osiągnięcia pożądanego efektu.
Jakie są rodzaje włókien naturalnych?
Wygląd sukienki, spodni czy zwykłego T-shirtu zależy nie tylko od umiejętności krawieckich szwaczy, ale przede wszystkim od użytego przez nich materiału. Istnieją różne sposoby jego pozyskania. Reguła jest jednak jedna: w wyniku tkania powstają tkaniny, a dziania – dzianiny Łódź stanowiła przed laty potężne centrum przemysłu włókienniczego całej Europy.
Włókna dzielą się na: naturalne, syntetyczne i chemiczne. Naturalne mogą być pochodzenia roślinnego bądź zwierzęcego. Najbardziej popularne są oczywiście: bawełna, wełna, jedwab, len i skóra. Bawełna cechuje się dużą trwałością ze względu na wysoką higroskopijność oraz odporność na rozciąganie. Nie podrażnia ani nie uczula. Z bawełny wykonuje się nawet bieliznę, gdyż jest ona nie tylko wygodna, ale również przewiewna. Kolejne wszechstronne włókno to wełna, która wyróżnia się odmiennymi właściwościami, w zależności od rodzaju sierści, której użyto. Wełna z merynosów jest miękka, nie gryzie i nie gniecie się. Kaszmir cechuje się jeszcze większą miękkością, ale też wyjątkowym połyskiem. Z kolei moher jest lekki, puszysty i higroskopijny. Jedwab jest włóknem połyskującym się i bardzo przyjemnym w dotyku. Należy jednak pamiętać, aby po wypraniu go, suszyć w zaciemnionym miejscu. Promienie słoneczne mogą bowiem zniszczyć tkaninę. Odzież wykonana z lnu wyróżnia się dużą przewiewnością, komfortem noszenia i delikatnością. Włókno jest higroskopijne i odporne na rozciąganie, choć bardzo się gniecie i kurczy podczas prania. Ostatni rodzaj naturalnego włókna to skóra. Pozyskuje się ją z powłoki ciał zwierząt. Jest niezwykle wytrzymała, można ją nosić nawet przez wiele lat.
Włókna syntetyczne i ich właściwości
Tkaniny syntetyczne powstają w laboratoriach ze składników, które nie występują w świecie roślin i zwierząt. Poliester na przykład wytwarzany jest z pochodnych ropy naftowej. Jest tani, sprężysty, nie rozciąga się ani nie odkształca. Ma on jednak słabą higroskopijność i przewiewność. Podczas prasowania łatwo go również przypalić. Poliamid, czyli nylon kojarzył się dawniej przede wszystkim z rajstopami i pończochami. Obecnie jest też wykorzystywany do produkcji ubrań sportowych, płaszczy, kurtek oraz strojów kąpielowych. Cechuje się wysoką trwałością i nie wymaga prasowania. Jest natomiast dosyć sztywny i słabo przewiewny. Akryl, czyli syntetyczny odpowiednik wełny, nie uczula, nie jest podatny na odkształcenia, lecz gryzie i nie trzyma ciepła. Z kolei elastan, czyli lycra, to bardzo elastyczne i rozciągliwe włókno. Nie gniecie się, jest odporny na zabrudzenia, a zwykle służy do wyrobu bielizny, strojów kąpielowych czy rajstop.
Do czego wykorzystuje się materiały sztuczne?
Choć sztuczne tkaniny także powstają w laboratoriach, to wytwarzane są z surowców pochodzenia naturalnego. Wiskoza na przykład to efekt obróbki chemicznej celulozy. Jest włóknem bardzo przyjemnych dla skóry, przewiewnym i miękkim. Wykorzystuje się je do szycia sukienek i letnich bluzek. Ze względu na swoją podatność na odkształcenia, wymaga prasowania. Również z celulozy drzewnej powstaje lyocell, zwany też tencelem. Proces jego pozyskania odbywa się w sposób bezpieczny dla środowiska. Włókno to jest więc ekologicznym rozwiązaniem. Ponadto wyróżnia się wysoką miękkością, termoizolacją, przewiewnością i wytrzymałością. Wykorzystuje się je do produkcji ubrań na każdą porę roku. Modal natomiast jest przewiewny, odporny na uszkodzenia, pięknie się połyskuje i pochłania więcej wilgoci niż bawełna. Do wyrobów tekstylnych wykorzystuje się również acetat oraz cupro.
